Vanochtend om 6.30 stap ik enthousiast onder de koude douche. Mijn kamergenoot had meer moeite met wakker worden dan ik. Om 7.30 was het tijd voor een heerlijk ontbijt dat bestond uit getoast brood, een gekookt ei, banaan, ananas en bonen. Voor mij in ieder geval, want ik probeer enigszins te letten op wat ik binnenkrijg deze week. Toen iedereen klaar was en zich netjes had aangekleed, liepen we met een ontzettend fel schijnende zon naar de kerk; ‘The St. Marc Cathedral’. De route was trouwens niet gecompliceerd, want de kerk staat tegenover ons verblijf.
Toen we de kerk inliepen, keken veel Oegandese kinderen ons aan. Logisch. Wanneer komen er nu 35 witte, netjes geklede, om zich heen observerende, Nederlandse mensen naar hun kerk? Tja, niet zo vaak denk ik. De dienst wordt ingeleid met zingen en daarna wordt er een zegen gevraagd over de dienst. Er wordt, ook vanuit ons, energiek gezongen. Ik ervaarde echt dat God óók in Oeganda groot en machtig is. We zingen op een gegeven moment het lied ‘King of Kings’. Deze zing ik ook in mijn eigen kerk waardoor ik een soort ‘thuis’ gevoel kreeg. Een paar tranen waren daarbij wel van de partij;)
Helaas, ik als christen gebruik hier inderdaad het woord ‘helaas’ voor, werd er een tekst geprojecteerd op de muur voorin de kerk. Ik citeer: “If a man has sexual relationship with a man as one does with woman, both of them have done what is destable. They are to be put to death; the blood will be on their heads”.
De sfeer werd gelijk heel onaangenaam. Een paar mensen vanuit onze groep liet zich leiden door hun hart en verliet de kerk. Anderen konden nog maar moeilijk verwerken wat ze zojuist hadden gelezen en bleven verstijfd zitten. Ik wil trouwens zeggen dat ik voor beide handelingen volkomen respect heb en ik sowieso respect heb voor de manier waar iedereen er mee omgaat.
Na het huisbezoek, rond 18.30, is daarom besloten vanuit de leiding hier even gezamenlijk in een kring over na te praten. Zo kreeg de dienst van vanochtend bij sommigen alsnog een plekje en kan iedereen, die dat wilt, zijn ei kwijt. Zo had Edwin, godsdienst leraar, mooie en pure woorden om mijn hart gerust te stellen en hij sloot zijn verhaal af met: “Heb je naaste lief als jezelf en God boven alles.”
Het klinkt misschien gek, maar ik ben wel erg blij dat ik deze dienst heb meegemaakt. Het geeft wel een representatief beeld van het geloof en de gedachten hier. Het is gewoon een feit. De homoseksualiteit is echt niet overal geaccepteerd.
Dus, wat is mijn punt van dit verhaal? “Heb je naaste lief als jezelf en God boven alles.”
Amen.
-Joël
Na een uurtje rusten gaan we op huisbezoek bij onze buddy’s. We worden in groepen verdeeld en vertrekken. Onze groep gaat naar de buddy van Emile. We worden hartelijk ontvangen. We komen binnen en zien 2 gebouwen met een zanderige grond en veel fruitbomen. We krijgen eerst een rondleiding door de tuin. De buddy verteld dat ze geiten en eenden hebben. ‘’Are the ducks your pets?’’ vraag ik. Daarop antwoordt ze: ‘’yes, but once a month we eat one’’. Verder was de tuin goed bijgehouden. We helpen met springtouwen maken en de tuin vegen. Daarna helpen we met de bananen schillen voor het avond eten. Ze pakken een grote tros bananen en we pellen ze met een mes op een rood met roze kleed. Na het pellen lopen we naar de keuken. De keuken is donker met zwarte roeten muren. Het eten wordt opgewarmd op open vuur. In de pan zit de geschilde banaan, gewikkeld in bananenbladeren. Ik vraag aan de buddy of ik naar het toilet mag en dat mag. Ze wijst naar een gebouw wat de badkamer voorstelt. Het is een steengebouwtje dat buiten staat. Er is geen douche, maar een hokje waar ze water over zichzelf heen gooien. Ik kom bij het toilet aan het is een gat in de grond. “Wat nou als je ‘s avonds moet of in de regen?” denk ik. Bij de andere groepen komt het verschil tussen de rechten van een man en vrouw erg naar boven. De vrouwen moeten namelijk op de grond zitten en de mannen mogen op de bank. Na vers fruit gegeten te hebben en een paar foto’s gemaakt te hebben, nemen we afscheid en vertrekken we naar het hotel. We hebben weer een interessante dag gehad met veel indrukken!
-Fébe
Het huisbezoek
Vandaag staat het huisbezoek bij een van de buddy’s op het programma. Het doel is om kennis te maken met de Oegandese way of life en de culinaire keuken te ontdekken. Nu wil ik heel graag natuurlijk meekoken, maar de verhoudingen zijn dat de vrouwen koken en de mannen voeren andere taken uit. Dit is traditioneel vastgelegd, maar misschien maken ze voor ons wel een uitzondering.
De groep is positief gespannen, niet wetende wat te kunnen verwachten. Wij rijden richting het huis van de buddy en je kan duidelijk zien dat rijkdom hier in de omgeving niet heeft aangeklopt. De bus stopt en om de hoek verrijst een prachtig hek met stalen deur. Eenmaal door het hek zien wij een mooi afgewerkt huis met bijgebouw die kan dienen voor verschillende functies. Los van het huis staat een gebouwtje wat de keuken is. Een ruimte waar hout opgestookt kan worden om pannen te verhitten en de rest van de spullen ligt er gewoon bij. Waar wordt dan het eten gesneden? Gewoon op de veranda.
De tuin zelf is een complete vorm van zelfvoorziening, namelijk papaja bomen, rietsuikerstelen, yam bomen enz. aangevuld met eenden en geiten.
We worden verwelkomt door een prachtig samengesteld gezin die een nieuwe dimensie geeft aan het woord: gastvrijheid.
Na enige introductie mogen wij beginnen aan ons Oegandese culinaire avontuur en ja, de heren mogen meehelpen. Het gerecht is “Matoke”, een bananengerecht die gestoofd wordt in eigen bladeren tot een soort puree. Helaas is de tijd onze enige vijand en krijgen wij niet de mogelijkheid om deze delicatesse te proeven. Wat wij wel hebben mogen proeven is de Oegandese way of life van mensen die het beduidend minder hebben, er alles aan doen om het hoofd boven water te houden en desondanks gelukkig zijn. Wat een verrijking is deze dag geweest en daar ben ik onze Oegandese vrienden enorm dankbaar voor.
- Mario
Matoke voor 4 personen
Ingrediënten:
8 tot 10 bakbananen
Bananenbladeren
Benodigdheden:
Pan met deksel of stoompan
Slagerstouw
Water
Bereidingswijze:
1. Leg de bananenbladeren open op het aanrecht.
2. Schil de bakbananen en leg ze op de bananenbladeren.
3. Leg bananenbladeren over de bakbananen heen.
4. Vouw de bladeren zo dat ze een pakketje vormen en compleet dicht zijn.
5. Bind het touw om het pakketje heen zodat die niet losgaat.
6. Doe een laagje water in de pan en leg daar het pakketje in.
7. Laat het geheel 90 minuten stoven op een middelmatige stand.
8. Na 90 minuten haal je alles eruit en begin je met kneden zodat de bananen tot puree worden gekneed.
9. Doe weer een laagje water in de pan en stoof het pakketje nog 30 minuten verder.
10. Serveer er heerlijke rijst en frisse salade bij.
Tip:
Na het opscheppen van de Matoke gelijk weer de bladeren over de puree leggen, anders wordt de puree te hard.
Eet smakelijk
-Mario
Reacties (11)